Εκπαιδευτικά Θέματα

Χρόνια πολλά στους εκπαιδευτικούς και στους μαθητές μας!!!

Σήμερα γιορτάζουμε τους Τρεις Ιεράρχες, προστάτες των ελληνικών γραμμάτων και των μαθητών! Έτσι, χθες, στο σχολείο μας, τιμήσαμε τη γιορτή τους με εκδηλώσεις σε κάθε τάξη. Ακολουθεί ένα μικρό αφιέρωμα:

Οι τρεις Ιεράρχες, οι προστάτες των ελληνικών γραμμάτων και της εκπαίδευσης.

Πολλούς μεγάλους Ιεράρχες έχει η Εκκλησία μας. Ξεχωριστά όμως γιορτάζει τρεις: Τον Μέγα Βασίλειο, τον Γρηγόριο  Θεολόγο (Ναζιανζινό) και τον Ιωάννη τον Χρυσόστομο.

Καθένας έχει τη δική του γιορτή, αλλά και τους τρεις μαζί τους γιορτάζουμε στις 30 Ιανουαρίου, γιατί έχουν πολλά κοινά γνωρίσματα:

Ζούσαν απλή ζωή χωρίς πολυτέλειες. Αφιέρωσαν τη ζωή τους στους φτωχούς συνανθρώπους τους και στους δυστυχισμένους. Ήταν και οι τρεις σοφοί. Αγάπησαν τα γράμματα και τον πολιτισμό των αρχαίων Ελλήνων. Έγιναν μεγάλοι – πολύ μεγάλοι – δάσκαλοι, πραγματικοί φωστήρες. Αλλά και σπουδαίοι ρήτορες. Για τη σοφία τους και την καλοσύνη τους, ο λαός τους εκτιμούσε και τους αγαπούσε. Η γιορτή των Τριών Ιεραρχών είναι γιορτή των δασκάλων και των μαθητών, των σχολείων και των γραμμάτων, των βιβλίων και της μάθησης.

Τι κι αν πέρασαν τόσα χρόνια από τότε που έζησαν: Το παράδειγμά τους είναι πάντα νέο, πάντα φωτεινό για να μας δείχνει το δρόμο. 

Μέγας Βασίλειος : “Όπως οι μέλισσες διαλέγουν το νέκταρ από τα λουλούδια, έτσι κι εσείς να διαλέγετε αυτά που διαβάζετε. Να κρατάτε τα  καλά και τα ωφέλιμα!”

Ο Μέγας Βασίλειος γεννήθηκε στη Νεοκαισάρεια του Πόντου το 330 μ.Χ. Μεγάλωσε και ανατράφηκε μέσα σε χριστιανικό περιβάλλον, κάτω από τη φροντίδα της μητέρας του, Εμμέλειας. Όταν οι περίφημες σχολές της Καισάρειας δεν είχαν να του προσφέρουν τίποτα περισσότερο, ο Βασίλειος έφτασε στην ξακουστή Αθήνα. Τόση ήταν η φιλομάθειά του, που σπούδασε ιατρική, ρητορική, αστρονομία, γεωμετρία, θεολογία. Περισσότερο όμως προόδευσε στην αρετή και τη χριστιανική ζωή. Έτσι αρνήθηκε τη δόξα των ανθρώπων και τη φήμη του σοφού κι αφιερώθηκε στον Θεό. Έγινε ο γνωστός αρχιεπίσκοπος Καισαρείας, που έμεινε στην ιστορία ως Μέγας και ως Επίσκοπος της αγάπης, με τη γνωστή Βασιλειάδα, –ίδρυσε σχεδόν μία ολόκληρη πόλη– με νοσοκομείο, πτωχοκομείο, γηροκομείο, λεπροκομείο, σχολείο, ξενώνα κλπ. Στο έργο αυτό της φιλανθρωπίας αφιέρωσε όλα του τα πλούτη και όλη του τη ζωή, μέχρι την κοίμησή του το 350 μ.Χ.

Γρηγόριος ο Θεολόγος : “Πώς το καταλαβαίνετε, να έχετε εσείς περισσεύματα και ο άλλος να πεινά;”

Ο Γρηγόριος ο Θεολόγος ήταν φίλος και συσπουδαστής του Βασιλείου, συνομήλικός του. Είχε ευαίσθητη ψυχή… Έγραψε πολλά ποιήματα. Τον ονόμασαν Θεολόγο, γιατί τα κηρύγματα και τα γραπτά του στερέωσαν την ορθόδοξη πίστη. Σπούδασε κι έγινε κάτοχος όλης της γνωστής σοφίας. Γρήγορα όμως τ’ άφησε όλα και αφοσιώθηκε στον Χριστό. Ως επίσκοπος της Ναζιανζού και ως Πατριάρχης Κωνσταντινουπόλεως πολέμησε με ευγλωττία και γενναιότητα όλες τις αιρέσεις και κράτησε την πίστη μας ανόθευτη. Για την προσφορά του στην ορθοδοξία ονομάστηκε Θεολόγος και είναι ο δεύτερος που παίρνει αυτόν τον «τίτλο» μετά τον ευαγγελιστή Ιωάννη. Λιγότερο γνωστό, αλλά αξιόλογο, είναι το ποιητικό του έργο, που σήμερα πολλοί το μελετούν και το θαυμάζουν.

Ιωάννης ο Χρυσόστομος : “Ένας και μόνο άνθρωπος με θεϊκή φωτιά στην καρδιά μπορεί να διορθώσει ολόκληρη πόλη.”

Ο Ιωάννης ο Χρυσόστομος γεννήθηκε λίγο αργότερα, γύρω στο 350 μ.Χ., στην Αντιόχεια της Συρίας. Ο ξακουστός δάσκαλος Λιβάνιος τον προόριζε για διάδοχό του στην Αντιόχεια. Μα ο Ιωάννης προτίμησε να αφιερωθεί στον Θεό. Το κήρυγμά του ήταν κάτι το εξαιρετικό. Όταν κήρυττε ήταν σαν να έτρεχε χρυσάφι από το στόμα του. Μοίραζε φαγητό σε 7.000 φτωχούς κάθε μέρα. Με φλογερά και δυνατά κηρύγματα έσπειρε το λόγο του Θεού σε πολλά μέρη αλλά και στην Κωνσταντινούπολη ως Πατριάρχης. Σε κάθε ομιλία του μαζευόταν πλήθος πολύ. Χάρη στην ευγλωττία του πήρε το όνομα Χρυσόστομος. Όμως οι εχθροί της αλήθειας, μεταξύ των οποίων και η αυτοκράτειρα, την οποία έλεγχε για τις αδικίες της, τον έστειλαν στην εξορία τρεις φορές. Την τρίτη φορά πέθανε από τις κακουχίες, δοξολογώντας τον Θεό.

Η προσφορά των τριών Ιεραρχών στην ανθρωπότητα είναι μοναδική. Θεμελίωσαν την Ορθοδοξία, γι’ αυτό και τους λέμε Πατέρες. Μορφώθηκαν ελληνικά και δίδαξαν ελληνικά. Οι μεγάλοι σοφοί της εποχής μας αντλούν από την ανεξάντλητη σοφία τους. Είχαν χαρίσματα και πήραν φροντισμένη αγωγή απ’ τα σπίτια τους και κυρίως από τις μητέρες τους, την  Εμμέλεια, τη Νόνα και την Ανθούσα. Όμως με τη δική τους επιμέλεια, τον κόπο και την προσπάθεια έγιναν μεγάλοι. Αγωνίστηκαν ασταμάτητα, προσευχήθηκαν αδιάκοπα και ασκήθηκαν στον αγώνα της αρετής. Έτσι έγιναν οι πρωταθλητές της ευσέβειας, της αρετής, της αγιότητας αλλά και των γραμμάτων και της σοφίας. Αξίζει να τους μιμηθούμε.

Τρεις Ιεράρχες: Τι είπαν για διαφοροποιημένη διδασκαλία, ύλη, ποινές, επικοινωνία στη σχολική τάξη

Οι Τρεις Ιεράρχες μπορεί να έζησαν τον 3ο αιώνα όμως στα κείμενά τους για την εκπαίδευση των μαθητών, ανιχνεύονται σύγχρονες διδακτικές και παιδαγωγικές αρχές για την επιλογή ύλης, τον ρυθμό διδασκαλίας,τη διαφοροποιημένη διδασκαλία, τις ποινές, και την επικοινωνία στη σχολική τάξη. Ας δούμε τώρα πιο συγκεκριμένα ορισμένες διαχρονικές παιδαγωγικές αρχές των Τριών Ιεραρχών, ξεκινώντας από εκείνες που αφορούν τα προσόντα, τα γνωρίσματα και την προσωπικότητα του δασκάλου.

Η τελευταία, κατά τον Χρυσόστομο, διαδραματίζει σημαντικότατο ρόλο στην εκπαιδευτική διαδικασία. Μία βασική παιδαγωγική αρχή πρέπει να είναι η ανιδιοτελής αγάπη του δασκάλου προς τους μαθητές του. Ο γνήσιος παιδαγωγός πρέπει να αγαπά τον παιδαγωγούμενο, χωρίς όμως να στοχεύει να κερδίσει οπωσδήποτε ως αντάλλαγμα την αγάπη του. Πάνω στο ζήτημα αυτό της αγάπης μεταξύ δασκάλου και μαθητή, ο Χρυσόστομος τονίζει με έμφαση: “ουδέν γαρ ούτω προς διδασκαλίαν επαγωγόν, ως το φιλείν και φιλείσθαι”. Το να αγαπάει δηλαδή ο δάσκαλος το μαθητή και να αγαπιέται απ’ αυτόν ανιδιοτελώς, είναι το ουσιαστικό εκείνο στοιχείο που βοηθά να γίνει αποδοτική η διδασκαλία.

Ένα από τα κύρια χαρακτηριστικά του αληθινού δασκάλου είναι το να δείχνει στους μαθητές του πατρική αγάπη και στοργή που να ξεπερνά πολλές φορές κι αυτή των φυσικών του γονιών. Ενθουσιάζεται ο μαθητής, υποστηρίζει ο Γρηγόριος, όταν βλέπει ότι τον πλησιάζει με αγάπη ο δάσκαλός του και δεν τον παραγκωνίζει. Ο δάσκαλος, λέει ο Χρυσόστομος, πρέπει, επίσης, να διαθέτει απέραντο σεβασμό για την προσωπικότητα του μαθητή. Οι παιδαγωγοί πρέπει να κάνουν το ίδιο ακριβώς πράγμα που κάνουν και οι δάσκαλοι της κιθάρας, οι οποίοι αφού πιάσουν τα δάκτυλα των μαθητών τους, τα πλησιάζουν με ηρεμία στις χορδές και τους διδάσκουν να χτυπούν με προσοχή, ώστε ν’ αποκτήσουν την κατάλληλη πείρα. Τους μαθαίνουν έτσι να παράγουν με τα άφωνα δάκτυλα και τις χορδές μουσική γλυκύτερη και πραότερη από κάθε άλλη φωνή.

Άλλη παιδαγωγική αρχή είναι το παράδειγμα του δασκάλου στην εφαρμογή όσων διδάσκει. Επειδή, κατά τον Χρυσόστομο, οι μαθητές αποβλέπουν στην αρετή του δασκάλου, γι’ αυτό πρέπει κι εκείνος να είναι πριν απ’ όλα δάσκαλος του εαυτού του. Ο Βασίλειος από την πλευρά του διευκρινίζει ότι ο δάσκαλος οφείλει να είναι νόμος έμψυχος και κανών αρετής. Ή να μην διδάσκεις ή να διδάσκεις με το παράδειγμά σου, αναφωνεί ο Γρηγόριος˙ διαφορετικά ό,τι χτίζεις με το δεξί σου το χέρι το γκρεμίζεις με το αριστερό. Το να διδάσκει κάποιος μόνο με τα λόγια είναι χαρακτηριστικό του υποκριτή κι όχι του δασκάλου. Μια τρίτη παιδαγωγική αρχή αφορά στην επιλογή και στην πρόοδο της ύλης. Όσον αφορά στην επιλογή της ύλης ο Βασίλειος λέει ότι, όπως ο κηπουρός παραμερίζει τα αγκάθια για να κόψει τα τριαντάφυλλα, έτσι κι ο σωστός δάσκαλος οφείλει να προσέχει την προσφορά του μορφωτικού αγαθού προς τους μαθητές του, ώστε κι εκείνοι με τη σειρά τους να τρέφονται και να αναπτύσσονται σωστά πνευματικά. Ο Χρυσόστομος επισημαίνει ότι ο δάσκαλος δεν πρέπει να διδάσκει όσα αυτός θέλει, αλλά όσα μπορούν, θέλουν και συμφέρει να μάθουν οι μαθητές του. Και φυσικά, κατά το Βασίλειο, να τα διδάσκει με ευχάριστο τρόπο, γιατί μόνο τότε η γνώση παραμένει μόνιμα. Λαμβάνοντας μάλιστα υπόψιν το γεγονός ότι ο κάθε μαθητής αποτελεί μια ξεχωριστή προσωπικότητα, ο δάσκαλος οφείλει να ρυθμίζει τη διδασκαλία του με τέτοιο τρόπο, ώστε να είναι εξίσου ωφέλιμη και αποτελεσματική για όλους ανεξαιρέτως τους μαθητές του. Όσον αφορά την πρόοδο της ύλης, ο Χρυσόστομος υποστηρίζει ότι ο μαθητής πρέπει πρώτα ν’ αποκτήσει ασφαλή γνώση των όσων έχει διδαχθεί πριν παρακολουθήσει κατόπιν μια νέα ενότητα, διότι αυτό θα είναι ανιαρό κι επιζήμιο για την πρόοδο του. Γι’ αυτό και ο δάσκαλος οφείλει να διδάσκει κατά ενότητες, αλλά και τα σχολικά βιβλία να είναι γραμμένα με τρόπο σαφή και επαγωγικό.
Η προσθήκη των νέων γνώσεων πρέπει να γίνεται σιγά σιγά και με μέτρο. Ο Γρηγόριος παρομοιάζει το πολύ μάθημα με την έντονη βροχή, που περισσότερο βλάπτει, παρά ωφελεί. Αντίθετα, η σιγανή βροχή εισχωρεί βαθιά στο έδαφος και το κάνει γόνιμο. Ο δάσκαλος, κατά το Βασίλειο, πρέπει να προχωρεί από τα απλούστερα προς τα δυσκολότερα, αφού είναι δύσκολο να διδαχθεί κανείς τα μεγάλα πριν από τα μικρά.
Σύμφωνα με τον Γρηγόριο, ο δάσκαλος πρέπει να έχει γνώσεις ψυχολογίας, έτσι ώστε να μπορεί να διαγνώσει και να καλλιεργήσει τις ψυχικές δυνάμεις του μαθητή. Αναγκαίο, επίσης, είναι το να έχει ακέραιο χαρακτήρα, να είναι αμνησίκακος και καθόλου κενόδοξος. Ο δάσκαλος, κατά τον Χρυσόστομο, δεν πρέπει να δίνει εντολές, όταν είναι ανάγκη να συμβουλεύει, ούτε να συμβουλεύει, όταν είναι ανάγκη να δίνει εντολές, για να μην γίνεται έτσι αντικείμενο χλευασμού από τους μαθητές του. Ωστόσο, όπως λέει κι ο Χρυσόστομος, αυτό θα είναι προκοπή, αν κάποτε οι μαθητές ξεπεράσουν τις εντολές και τις διαταγές, μιας κι όλα μπορούν να κατορθωθούν με τη δική τους ελεύθερη απόφαση κι όχι με τον εξαναγκασμό του δασκάλου.
Επιπλέον, σύμφωνα με τους Τρεις Ιεράρχες, ο δάσκαλος πρέπει να έχει το χάρισμα της διδασκαλίας, για να διασαφηνίζει τα δυσνόητα εκείνα σημεία του μαθήματος στους παιδαγωγούμενους. Ακόμα πρέπει να έχει μόρφωση, κύρος ή καλή φήμη, ώστε να γίνονται παραδεκτά τα όσα λέει. Κατά το Γρηγόριο, το να επιχειρεί κανείς να εκπαιδεύει άλλους, προτού ο ίδιος εκπαιδευτεί ικανοποιητικά, είναι τολμηρό κι ανόητο. Αλλά και η παιδαγωγική αρχή της εποπτείας δεν είναι ανακάλυψη των τελευταίων αιώνων.

Ήδη από τον 4ο μ. Χ. αιώνα οι τρεις Πατέρες τονίζουν την ανάγκη ο δάσκαλος να μην μεταχειρίζεται κατά τη διδασκαλία γενικότητες, αλλά με παραδείγματα να διασαφηνίζει τα όσα διδάσκει. Αν μάλιστα εκείνος επιθυμεί οι μαθητές να τα εμπεδώσουν, πρέπει να διδάσκει εποπτικά, διότι τα πράγματα είναι ισχυρότερα από τα ονόματα. Εξάλλου από τα πράγματα επινοήθηκαν τα ονόματα. Άξιον αναφοράς είναι το γεγονός ότι τα διδάγματα αυτά τα έχει ενστερνιστεί και η νεώτερη παιδαγωγική. Θεωρείται μάλιστα, όχι σωστά όμως, ότι αυτή τα εισηγήθηκε.

Οι Τρεις Ιεράρχες θίγουν και το πρόβλημα των ποινών στο σχολείο. Όχι μόνο δεν συνιστούν την αλόγιστη επιβολή τους, αλλά γνωρίζουν και το ψυχολογικό φαινόμενο της απώλειας του παιδαγωγικού νοήματός τους, όταν ο μαθητής τις περιφρονεί. Ο Χρυσόστομος παρατηρεί ότι δεν πρέπει πάντοτε ο δάσκαλος να δείχνει επιείκεια. Χρειάζεται και η αυστηρότητα από το δάσκαλο, όταν εκείνος κρίνει ότι είναι απαραίτητη, με γνώμονα το καλό του μαθητή φυσικά και χωρίς να φτάνει σε ακρότητες και υπερβολές.

Ο Βασίλειος αναφέρεται στον έλεγχο των μαθητών που είτε έχουν κάνει παραπτώματα είτε έχουν δοκιμάσει σχολικές αποτυχίες. Αυτός πρέπει να επιχειρείται από το δάσκαλο την κατάλληλη χρονική στιγμή με κίνητρο την πατρική αγάπη και με επιστημονικά επιχειρήματα˙ και πάντοτε να σκοπεύει στη διόρθωση του μαθητή. Το τελευταίο είναι αδύνατον να επιτευχθεί όταν ο δάσκαλος βρίσκεται υπό το κράτος θυμού και οργής. Ο έλεγχος και η επίπληξη για να είναι πραγματικά παιδαγωγικά μέσα, που θα αποβλέπουν στην διόρθωση του παιδαγωγούμενου πρέπει να γίνονται χωρίς τραχύτητα, αλλά με γλυκύτητα, προσήνεια και πραότητα, με ευσπλαχνία, μακροθυμία και ταπεινοφροσύνη.

Συμπληρώνοντας ο Βασίλειος λέει ότι η λεπτότητα του έργου του ελέγχου και της παρατήρησης απαιτεί το χειρισμό του μόνο από τους αρμόδιους, δηλαδή τους εκπαιδευτικούς εκείνους που έχουν συναίσθηση των ευθυνών που έχουν αναλάβει για την αγωγή και την μάθηση των παιδιών.

Ο Χρυσόστομος, από την πλευρά του, υποστηρίζει ότι το πώς θα συμβουλεύουμε τα παιδιά παίζει σημαντικό ρόλο. Η συνήθεια να τα επιπλήττουμε μπροστά σε άλλους δημοσιοποιώντας ουσιαστικά τα σφάλματα και τα ελαττώματα τους, αποτελεί αντιπαιδαγωγική ενέργεια, η οποία προκαλεί τη βίαιη αντίδρασή τους. Είναι μεγάλη αρετή να συμβουλεύει κάποιος, χωρίς να εκθέτει αυτόν που συμβουλεύει, λέει ο Άγιος Πατέρας. Κατά το Βασίλειο, η όποια επιτίμηση πρέπει να γίνεται εν συμμετρία δηλαδή να είναι ανάλογη όχι μόνο προς το μέγεθος του παραπτώματος και την ηλικία του μαθητή που το διέπραξε, αλλά και ανάλογη προς την ψυχική του κατάσταση.


Πηγή άρθρου: Αποσπάσματα από www.agiameteora.net


www.alfavita.gr

Τι είναι ο κανόνας «3-6-9-12» για τα παιδιά και την οθόνη:

Ο Serge Tisseronείναι Γάλλος ψυχαναλυτής-ψυχίατρος, από τους πιο γνωστούς στη χώρα του. Δίνει κατευθύνσεις έρευνας στο πανεπιστήμιο University Paris 7 Denis Diderot.

Μελετά τις σχέσεις των νέων με τις νέες τεχνολογίες, τις παρανοήσεις ανάμεσα στους ενήλικες και την επόμενη γενιά, και τις επιπτώσεις της τεχνολογίας της πληροφορίας στους νέους ανθρώπους.

Το 2008 ανέπτυξε τον κανόνα«3-6-9-12», που σημαίνει, “Όχι τηλεόραση πριν από τα τρία χρόνια, όχι παιχνίδια σε κονσόλα πριν από τα έξι, καθόλου internet πριν από τα εννέα χρόνια, και καθόλου κοινωνικά μέσα πριν από τα 12?. Το 2011 η Γαλλική Ένωση Παιδιάτρων αποδέχτηκε την πρόταση.

Ο ίδιος λέει ότι ανέπτυξε τον κανόνα με σκοπό να ανοίξει τη δημόσια συζήτηση για τις οθόνες. Επικοινωνήσαμε με τον Serge Tisseron για να μας εξηγήσει την άποψή του για μια σχέση που γεμίζει ερωτήματα τους γονείς: τη σχέση παιδιού-οθόνης.

Παιδί τηλεόραση: Ο κανόνας σας του «3-6-9-12», λέει, «καθόλου τηλεόραση πριν την ηλικία των τριών».Γιατί αυτό;

Όλες οι έρευνες που έχουν γίνει για τα μικρά παιδιά και την τηλεόραση έχουν δείξει ότι η τηλεόραση δεν ωφελεί τα παιδιά πριν από την ηλικία των τριών. Φυσικά, ένας γονιός μπορεί να παρακολουθεί ένα πρόγραμμα για δέκα λεπτά μαζί με ένα μικρό παιδί, αν αυτή είναι μια ευκαιρία να περάσουν κάποιο ποιοτικό χρόνο μαζί. Όμως, πριν από από την ηλικία των τριών, είναι η σχέση που έχει σημασία, όχι η οθόνη. Το πρόβλημα είναι ότι συνήθως η τηλεόραση μένει ανοιχτή μόνιμα, και τα μικρά παιδιά ζουν με αυτή. Αλλά η έρευνα έχει δείξει ότι αυτό βλάπτει την ανάπτυξή τους. Τα μωρά έχουν πράγματι την ανάγκη να διαμορφώσουν τις ικανότητες προσοχής και συγκέντρωσης, και δε μπορούν να το κάνουν σε ένα περιβάλλον θορυβώδες όπως αυτό που δημιουργεί η τηλεόραση. Το ραδιόφωνο είναι λιγότερο ενοχλητικό για αυτά, επειδή εναλλάσσει συζητήσεις και αρμονικές μουσικές. Η τηλεόραση, όμως, είναι γεμάτη από βίαιους θορύβους τους οποίους τα μωρά δε μπορούν να καταλάβουν, και οι οποίοι τα εμποδίζουν να μάθουν να συγκεντρώνονται. Οι γονείς έχουν την τάση να υποτιμούν το πόσο σοβαρές είναι οι συνέπειες των ψηφιακών εργαλείων στο μικρό παιδί, και να υπερεκτιμούν τη βαρύτητα των προβλημάτων που προκαλούνται από τη χρήση των ίδιων ψηφιακών εργαλείων στην εφηβεία, ενώ πρόκειται γενικά για την περίοδο κατά την οποία αποκτώνται αυτόματα αντανακλαστικά που είναι απαραίτητα για τη χρήση τους.
-Στις μέρες μας, με τους γονείς να δουλεύουν σκληρά -και σε πολλές ευρωπαϊκές χώρες χωρίς υποστηρικτικές κοινωνικές δομές ? πόσο εύκολο είναι για αυτούς να βρουν εναλλακτικές που θα κρατήσουν τα παιδιά μακριά από το να παίζουν βιντεοπαιχνίδια πριν από τα έξι τους, όπως προτείνετε;

Ο κανόνας «3-6-9-12»
Όχι τηλεόραση πριν από τα 3 χρόνια.
Όχι παιχνίδια σε κονσόλα πριν από τα 6.
Όχι internet πριν από τα 9.
Όχι social media πριν από τα 12.

Ο κανόνας 3-6-9-12 που έχω προτείνει για να ορίσω τις ηλικίες των τριών, έξι, εννιά και δώδεκα, προτείνει στους γονείς να μη δίνουν στο παιδί ένα προσωπικό tablet ή μία προσωπική κονσόλα παιχνιδιού πριν από τα έξι χρόνια του. Μπορεί να παίζει με αυτές τις συσκευές, αλλά είναι προτιμότερο να χρησιμοποιούνται ως οικογενειακές συσκευές. Η πραγματικότητα επιβεβαιώνει ότι μόλις το παιδί γίνει ιδιοκτήτης των συσκευών αυτών, η χρήση τους γίνεται ανεξέλεγκτη. Επιπλέον, είναι καλύτερα να αποφεύγουμε να χρησιμοποιούμε αυτές τις συσκευές για να ηρεμήσουμε το παιδί, ή το βράδυ πριν κοιμηθεί, επειδή οι φωτεινές πηγές οι οποίες χρησιμοποιούνται διαταράσσουν τους ρυθμούς του ύπνου.

-Λέτε, επίσης, «όχι internet χωρίς επίβλεψη πριν από τα εννιά χρόνια». Αυτό σημαίνει ούτε παιχνίδια στο διαδίκτυο;

Από την ηλικία των εννιά και μετά, η πρόσβαση στο διαδίκτυο είναι ένα δικαίωμα. Αλλά είναι προτιμότερο τα παιδιά να παίρνουν συμβουλές και υποστήριξη. Κανείς δεν ξέρει ποτέ τι μπορεί να βρουν πληκτρολογώντας μια λέξη κλειδί. Ούτε τα κινούμενα σχέδια που βρίσκουμε στο internet είναι πάντα ασφαλή. Κάποια έχουν δεχτεί hacking. Ξεκινούν σαν ένα κινούμενο σχέδιο, αλλά συνεχίζουν προωθώντας ναρκωτικά, ή δείχνουν πορνογραφικές εικόνες, και τελειώνουν σαν κινούμενο σχέδιο. Και οι πλατφόρμες των δωρεάν παιχνιδιών στο διαδίκτυο είναι πιθανό να περιέχουν πολλές διαφημίσεις για τα παιχνίδια τα οποία ξεκινούν δωρεάν, αλλά στη συνέχεια πρέπει γρήγορα να πληρώσεις αν θέλεις να γίνει το παιχνίδι ενδιαφέρον.

-Όταν λέτε «internet με επίβλεψη», τι ακριβώς εννοείτε; Ο γονιός πρέπει να μένει με το παιδί όλη την ώρα, ή απλώς να τσεκάρει τι γίνεται ανά διαστήματα;

«Internet με συνοδεία» δε σημαίνει να στεκόμαστε πίσω από το παιδί κάθε φορά που μπαίνει στο ίντερνετ, ούτε να παρακολουθούμε καθετί που κάνει, κοιτάζοντας το ιστορικό. Διαδίκτυο με επίβλεψη, σημαίνει δύο πράγματα. Το πρώτο είναι να προετοιμάσουμε το παιδί. Μεταξύ 6 και 9 χρόνων, πρέπει να του εξηγήσουμε τους τρεις βασικούς κανόνες του internet.
Palestinian youth play PC games at internet cafe in Jerusalem«-Ό, τι τοποθετείς εκεί μπορεί να γίνει «δημόσιο»

-Ό,τι τοποθετείς εκεί θα μείνει για πάντα

-Δεν πρέπει να πιστεύεις όλα όσα βρίσκεις»

Είναι σημαντικό μετά τα εννιά χρόνια να του μιλάμε για τη λογοκλοπή, για τη διαδικτυακή πορνογραφία και την διαδικτυακή παρενόχληση. Αλλά αυτό δεν αρκεί. Είναι εξίσου σημαντικό να οργανώνουμε την οικογενειακή ζωή με τέτοιο τρόπο ώστε να έχουμε χρόνο για ανταλλαγές. Και το πιο απλό για να το κάνουμε αυτό, είναι να απαγορεύσουμε την τηλεόραση, τα smartphones, τα tablets και τις εφημερίδες στο δείπνο, ώστε να δημιουργήσουμε ένα ανοιχτό περιβάλλον επικοινωνίας. Δε χρειάζεται να μιλάμε εκεί για αυτά που είδαμε στο διαδίκτυο, αλλά αν αυτός ο ανοιχτός χώρος υπάρχει, τα παιδιά θα βρουν την ευκαιρία να τον χρησιμοποιήσουν και να μιλήσουν αν έχουν συναντήσει κάποια προβληματικά πράγματα στο internet.

-Πόσες ώρες την ημέρα συμβουλεύετε τους γονείς να αφήνουν παιδιά προσχολικής ηλικίας να βλέπουν τηλεόραση; Πόσες ώρες την ημέρα λέτε σε γονείς μεγαλύτερων παιδιών να τα αφήνουν να «σερφάρουν» στο ίντερνετ, ή να παίζουν βιντεοπαιχνίδια; Πώς μπορεί ένας γονιός να «ελέγξει» την οθόνη;

Ένας «περιορισμός του χρόνου της οθόνης» είναι σημαντικός, αλλά είναι εξίσου σημαντικό να ενδιαφερόμαστε για το τι κάνουν τα παιδιά με τις οθόνες. Οι γονείς που είναι επικριτικοί απέναντι στις οθόνες, αγνοούν τις δημιουργικές χρήσεις και τις δυνατότητες κοινωνικοποίησης που προσφέρουν οι ψηφιακές συσκευές. Δυστυχώς, οι γονείς που δε βάζουν καθόλου όρια, έχουν ανάλογη άγνοια. Είναι προτιμότερο να σχεδιάζουμε σε εβδομαδιαία βάση παρά σε καθημερινή. Για παιδιά από 3 μέχρι 6 χρόνων, οι γονείς μπορούν να περάσουν προοδευτικά από τη μια ώρα στις δύο ώρες την εβδομάδα, με στόχο να φτάσουν στη συνέχεια προοδευτικά στις έξι ώρες την εβδομάδα μέχρι την ηλικία των 12 χρόνων. Ο στόχος είναι ο χρόνος ψυχαγωγίας μέσω της οθόνης να μην ξεπερνάει ποτέ τις δύο ώρες την ημέρα, όποια κι αν είναι η ηλικία. Λέω «ψυχαγωγική οθόνη», επειδή σε αυτή δε συμπεριλαμβάνω τον χρόνο που αφιερώνεται στις σχολικές δραστηριότητες. Αλλά και εκεί ακόμη, είναι διαφορετικό πράγμα να χρησιμοποιείς μια οθόνη μη διαδραστική και μη συνδεδεμένη όπως η τηλεόραση, είναι άλλο να χρησιμοποιείς μια συσκευή διαδραστική αλλά μη συνδεδεμένη όπως βιντεοπαιχνίδια off-line, και είναι διαφορετικό να χρησιμοποιείς ένα εργαλείο διαδραστικό και συνδεδεμένο, όπως τα παιχνίδια στο διαδίκτυο. Οι γονείς πρέπει να ενθαρρύνουν αυτές τις δραστηριότητες που συνδέονται με την οθόνη, οι οποίες είναι δημιουργικές και κοινωνικοποιούν. Και υπάρχει μια δραστηριότητα που συνδέεται με την οθόνη και πρέπει να ενθαρρύνεται σε κάθε ηλικία, χωρίς κανέναν περιορισμό: η ψηφιακή φωτογραφία και η επεξεργασία εικόνας.
 

-Γιατί στα παιδιά αρέσουν τόσο πολύ τα βιντεοπαιχνίδια;

Τα βιντεοπαιχνίδια είναι πραγματικά «ψηφιακά γλυκά» για τον εγκέφαλο. Ξέρετε ότι μας αρέσουν τα γλυκά επειδή είναι λιπαρά και ζαχαρώδη. Λοιπόν, αγαπάμε τα βιντεοπαιχνίδια επειδή κινητοποιούν τις απλές διανοητικές ικανότητες , επειδή προοδεύουμε μέσα από τη δοκιμή και το λάθος, επειδή τονώνουν την προσοχή μας κάθε στιγμή, επειδή ανταμειβόμαστε γενναιόδωρα όταν πετυχαίνουμε και ποτέ δεν τιμωρούμαστε όταν αποτυγχάνουμε. Όπως ακριβώς τα γλυκά δεν είναι αληθινό φαγητό, αλλά ευχαρίστηση, πολλά βιντεοπαιχνίδια δε συμβάλλουν στη νοητική ανάπτυξη, αλλά στην καθαρή ευχαρίστηση.

-Συμφωνείτε με την πρακτική πολλών γονιών να «χρησιμοποιούν» τον χρόνο σε βιντεοπαιχνίδια ή στην τηλεόραση ως «εργαλείο» για να τιμωρούν ή να επιβραβεύουν τα παιδιά; Το να λένε, για παράδειγμα, «αφού οι βαθμοί σου ήταν κακοί», ή «αφού συμπεριφέρθηκες άσχημα, θα δεις λιγότερη τηλεόραση αυτή την εβδομάδα και θα παίξεις λιγότερο στην κονσόλα σου»;

Ναι, όλοι οι γονείς χρησιμοποιούν αυτό το είδος τιμωρίας. Και πάλι, όμως, κάνουν λάθος, επειδή δε δίνουν σημασία στο τι παρακολουθούν τα παιδιά ή στο τι είδους παιχνίδια παίζουν. Οι γονείς θα έπρεπε να λένε: «Είσαι τιμωρημένος, δε θα δεις τη συγκεκριμένη εκπομπή στην τηλεόραση, αλλά θα κρατήσεις τον χρόνο που έχεις για βιντεοπαιχνίδια», ή το αντίθετο. Ο χρόνος της οθόνης πρέπει πάντα να έχει να κάνει με το τι βλέπει το παιδί σε αυτή, τι κάνει σε αυτή, και ποιον συναντά εκεί.

-Αν δεχτούμε αυτό που έχετε πει, ότι οι έφηβοι «αναζητούν εναλλακτικές ταυτότητες, κρύβοντας την εμφάνισή τους από αυτούς που συναντούν», πώς μπορούν να προστατευτούν; Και τι συμβαίνει με τον διαδικτυακό εκφοβισμό; Πιστεύετε ότι εξαπλώνεται τόσο πολύ όσο λένε τα μέσα ενημέρωσης, ή το φαινόμενο διογκώνεται;

Τα παιδιά πρέπει να είναι ενήμερα για το τι σημαίνει εκφοβισμός από τη νηπιακή ηλικία. Και πρέπει να τους μιλήσουμε για τον διαδικτυακό εκφοβισμό στα 7 τους χρόνια. Τίποτα, όμως, δεν αποδεικνύει ότι η παρενόχληση είναι σήμερα σε χειρότερα επίπεδα σε σχέση με παλαιότερα. Το πρόβλημα είναι ότι, με το διαδίκτυο, μπορεί να «βρει» το εκφοβισμένο παιδί παντού, οποιαδήποτε ώρα, μέρα και νύχτα. Αλλά πρέπει, επίσης, να εξηγήσουμε στα παιδιά ότι το να προωθήσουν μια προσβολή μία φορά, σημαίνει συμμετοχή στην παρενόχληση.

Δημοσιεύτηκε πρόσφατα μια παγκόσμια μελέτη για τα αποτελέσματα της χρήσης υπολογιστών στα σχολεία, σύμφωνα με την οποία, οι μαθητές που χρησιμοποιούν tablets και υπολογιστές πολύ συχνά, έχουν χειρότερες επιδόσεις από αυτούς που κάνουν μια πιο ήπια χρήση τους. Πιστεύετε ότι η τάση στην εκπαίδευση να επικεντρώνεται σε «ψηφιακές και επαγγελματικές δεξιότητες», είναι σε λάθος κατεύθυνση;
Προσωπικά, λέω πάντα ότι το επείγον είναι να προσαρμόσουμε τις μεθόδους διδασκαλίας στους καινούριους τρόπους με τους οποίους τα παιδιά υπάρχουν στον κόσμο, σε σύνδεση με την ψηφιακή κουλτούρα στην οποία ζουν, και αυτό ξεκινά από το να δημιουργούμε νέες δυνατότητες μάθησης, με ή χωρίς ψηφιακά εργαλεία. Αυτοί που πιστεύουν ότι το να προσαρμόσουμε τον τρόπο διδασκαλίας στην ψηφιακή εποχή, σημαίνει να εισάγουμε ψηφιακά εργαλεία στο σχολείο, κάνουν λάθος. Όσον αφορά τα αποτελέσματα στα οποία αναφέρεστε, πρέπει να λάβουμε υπόψη και την εποπτεία. Τα ψηφιακά εργαλεία επιτρέπουν να λάβουμε υπόψη την ιδιαιτερότητα του κάθε μαθητή μέσα σε υπερφορτωμένες τάξεις. Αν υπήρχαν τρεις φορές περισσότεροι εκπαιδευτικοί, αυτή η ερώτηση θα είχε προφανώς απαντηθεί διαφορετικά και σίγουρα με καλύτερο τρόπο.

-Έχω διαβάσει κάτι που έχετε πει -και βρίσκω πραγματικά ενδιαφέρον-, ότι τα παιδιά ωφελούνται περισσότερο όταν μοιράζονται την οθόνη παρά όταν τη χρησιμοποιούν ατομικά. Εννοείτε να μοιράζονται την οθόνη στο σχολείο, όταν παίζουν βιντεοπαιχνίδια, ή σε κάθε δραστηριότητα που περιλαμβάνει μια οθόνη; Γιατί είναι καλύτερα να μοιράζονται;

Για να ανακαλύψουμε τις δικές μας ιδέες, να τις ξεκαθαρίσουμε, να τις προσδιορίσουμε, είναι προτιμότερο να μην είμαστε συνδεδεμένοι. Και για να αποφύγουμε να είμαστε συνδεδεμένοι, τίποτα δεν είναι καλύτερο από το χαρτί και το μολύβι. Από την άλλη, το ίντερνετ είναι αναντικατάστατο για να ξέρουμε αυτά που σκέφτονται οι άλλοι. Θα ήταν καλύτερα να εισάγουμε τα ψηφιακά εργαλεία στο σχολείο μόνο ως εργαλεία ομαδικής, συνεργατικής δουλειάς.

-Και μια εκτίμησή σας. Πώς πιστεύετε ότι θα είναι η γενιά των σημερινών παιδιών όταν μεγαλώσουν;

Τα παιδιά μας δεν είναι όπως ήμασταν εμείς στην ηλικία τους, και δε θα γίνουν ενήλικες σαν εμάς. Αυτό που μπορούμε να ελπίζουμε για αυτά, είναι να αναπτύξουν σήμερα μια τέτοια πλαστικότητα που θα τα βοηθήσει να αντιμετωπίσουν κάθε ανακατάταξη αύριο.

Ο Σερζ Τισερόν είναι ο άνθρωπος που ανακάλυψε την αλήθεια -και το «μυστικό» του δημιουργού του Τεν-Τεν, Ερζέ, απλώς διαβάζοντας τις ιστορίες του διάσημου ήρωα. Έχει γράψει περισσότερα από 40 βιβλία. Τα μυστικά μέσα στην οικογένεια είναι ένα από τα κύρια θέματα που τον απασχολούν. Το βιβλίο του «Οικογενειακά Μυστικά» κυκλοφορεί και στην Ελλάδα.

της Μάχης Μαργαρίτη

ΕΡΤ

/ Εκπαιδευτικά θέματα

Για πολλά παιδιά η εκμάθηση της καθημερινής ορθογραφίας μπορεί να είναι πολύ δύσκολη, να την μαθαίνουν στο σπίτι αλλά τελικά να κάνουν πολλά λάθη όταν γράφουν στο σχολείο και φυσικά να απογοητεύονται.

Πώς μπορείτε να βοηθήσετε το παιδί να μάθει την ορθογραφία του σχολείου

? Αρχικά ζητήστε από το παιδί να διαβάσει δυνατά τις προτάσεις ή τις λέξεις που έχει για ορθογραφία.

? Ζητήστε από το παιδί να εντοπίσει τις λέξεις που δεν γνωρίζει καλά και που ίσως κάνει λάθος.

? Μαζί με το παιδί, τονίστε στην κάθε λέξη το σημείο που πρέπει να προσέξει με κάποιο χρώμα.

? Όπου είναι δυνατόν, ζωγραφίστε κάτι σχετικό με την λέξη. π.χ. για την λέξη όνειρο ? κάντε ένα παιδί που κοιμάται και ονειρεύεται το ει! Για την λέξη αυτοκίνητο, φτιάξτε ένα αυτοκίνητο και στις ρόδες γράψτε νη. Απλά πρέπει να αφήσετε την φαντασία σας ελεύθερη!

? Αν η λέξη σχετίζεται με κάποιον κανόνα, τότε ζητάμε από το παιδί να θυμηθεί τον κανόνα. π.χ. η λέξη μαθαίνω γράφεται με αι γιατί όλα τα ρήματα σε -αίνω γράφονται έτσι εκτός από μένω, δένω, πλένω. Έτσι κάνουμε και μια σύντομη επανάληψη των κανόνων!

? Στη συνέχεια λέμε στο παιδί την ορθογραφία δυνατά για να την γράψει σε τετράδιο, σε ένα μεγάλο χαρτί, σε πίνακα κλπ.

? Μόλις τελειώσει με την γραφή, ζητάμε από το παιδί να κοιτάξει προσεκτικά και να δει αν έχει κάνει λάθη ώστε να τα διορθώσει.

? Αν έχει κάνει λάθη, μπορεί να γράψει ξανά αυτές τις λέξεις ή ακόμα καλύτερα να φτιάξει προτάσεις με αυτές τις λέξεις.

? Πολύ σημαντική είναι η πρωινή υπενθύμιση της ορθογραφίας- δηλαδή πριν πάει το παιδί στο σχολείο. Μπορείτε να ζητήσετε από το παιδί να δει το χαρτί που μαθαίνατε την ορθογραφία, με τις ζωγραφιές και τα χρώματα.

? Επίσης πάρα πολύ σημαντικό είναι το παιδί να μαθαίνει την ορθογραφία και να την θυμάται, όχι δηλαδή παπαγαλία απλά για να γράψει καλά στο σχολείο! Για να γίνει αυτό, χρειάζεται συχνή επανάληψη των κανόνων και των λέξεων που μαθαίνει σε κάθε τάξη. Εδώ θα βρείτε ασκήσεις για την Ορθογραφία.

? Τέλος, αν βλέπετε ότι το παιδί έχει έντονη δυσορθογραφία και συχνά άλλες δυσκολίες στα μαθήματα, πρέπει να απευθυνθείτε σε ειδικό/ή παιδαγωγό για αξιολόγηση και παρέμβαση.


paidagwgos.blogspot.gr Σοφία Τσιντσικλόγλου Ειδική Παιδαγωγός

iPaideia.gr

/ Εκπαιδευτικά θέματα

Οι καιροί έχουν αλλάξει, κανόνες ασφαλείας που μας μάθαιναν οι γονείς μας μπορεί να μην αποτελούν πλέον τις μόνες στρατηγικές για να προστατεύσουμε και εμείς με την σειρά μας τα δικά μας παιδιά.

Αλήθεια, πως μπορούμε να βεβαιωθούμε ότι τα παιδιά μας δεν κινδυνεύουν από επικίνδυνους ανθρώπους στην γειτονιά, έξω από το σχολείο, στο πάρκο, στα εμπορικά κέντρα, στο διαδίκτυο, ακόμα και στο σπίτι; Και φυσικά όλα αυτά χωρίς να τρομάξουμε το παιδί γιατί στόχος μας δεν είναι να δημιουργήσουμε ένα φοβισμένο παιδί, αλλά ένα παιδί που θα προστατεύει τον εαυτό του από τις κακοτοπιές παίρνοντας κάποια μέτρα.

Τι μας έμαθαν οι γονείς μας:

Μας έλεγαν «μην μιλάς σε αγνώστους»
Λάθος: Τα παιδιά δεν ερμηνεύουν πάντα τον όρο «άγνωστος» με τον ίδιο τρόπο που τον ερμηνεύουν οι ενήλικες. Το παιδί σας μπορεί να θεωρεί ότι ένας αστυνομικός είναι άγνωστος επειδή δεν τον έχει συναντήσει ποτέ ξανά, ενώ να θεωρεί ότι ένας γείτονας του είναι οικείο πρόσωπο επειδή τον βλέπει σε καθημερινή βάση, ακόμα κι αν δεν του έχει μιλήσει ποτέ. Και τέλος πάντων μερικές φορές ο κίνδυνος είναι πιο κοντά και έχει όνομα και πρόσωπο για το παιδί, μπορεί να είναι κάποιος από το οικογενειακό ή φιλικό περιβάλλον της οικογένειας.
Ποιο είναι το σωστό: Συζητήστε με το παιδί σας βασικούς κανόνες επικοινωνίας, με ποιους μιλάμε και τι λέμε. Θυμίζουμε συχνά στα παιδιά ότι δεν υπάρχει κανένα μυστικό από την μαμά και το μπαμπά, ή τον δάσκαλο και τη δασκάλα. Σε όλες τις περιπτώσεις προωθούμε τον διάλογο μέσα σε ένα κλίμα ασφάλειας και εμπιστοσύνης. Να μπορεί να πει το παιδί καταστάσεις και γεγονότα χωρίς να ντρέπεται ή να φοβάται. Επίσης συζητήστε με το παιδί σας για το τι πρέπει να κάνει εάν χαθεί και μιλήστε για το ποιους ενήλικες μπορεί να προσεγγίσει σε περίπτωση που χρειάζεται βοήθεια: έναν αστυνομικό με στολή, έναν πωλητή με αναγνωριστικό καρτελάκι, ένα άτομο σε θάλαμο πληροφοριών, ή μια μητέρα με παιδιά.

Χρησιμοποιούσαν μια λέξη κωδικό που ένας φίλος ή γείτονας θα μας έλεγε για να μας δείξει ότι ήταν ασφαλές να φύγουμε μαζί του, σε περίπτωση που οι γονείς μας δεν μπορούσαν να μας πάρουν από το σχολείο.
Λάθος: Τα μικρά παιδιά συχνά λένε πολύ γρήγορα τα μυστικά τους με την παιδική αφέλεια που τα διακρίνει, ακόμα και σε ανθρώπους τους οποίους δεν γνωρίζουν, χωρίς καν να ερωτηθούν.
Τι να κάνετε: Δώστε στο παιδί σας να καταλάβει ότι δεν θα στείλετε ποτέ κάποιον που δεν γνωρίζει να το παραλάβει από το σχολείο. Και αν δεν μπορείτε να το παραλάβετε οι ίδιοι, θα έρθετε σε επαφή μαζί του, ή θα πείτε στον δάσκαλό του ή στον διευθυντή του σχολείου ποιος θα έρθει να τον παραλάβει.

Μας έβαζαν σε προφανές σημείο του ρουχισμού ή των πραγμάτων μας καρτούλα με τα στοιχεία μας, ώστε να μπορούσαν να έρθουν σε επαφή μαζί τους σε περίπτωση απώλειας στον παιδικό σταθμό ή στο σχολείο.
Λάθος: Εάν κάποιος δει το όνομα του παιδιού γραμμένο κάπου στο τζάκετ του ή την σχολική τσάντα του, πολύ εύκολα μπορεί να το πείσει ότι το γνωρίζει -απλά με το να το φωνάξει με το μικρό του όνομα.
Τι να κάνετε: Αντί να βάζετε ετικέτες ή ταμπελίτσες στο εσωτερικό του ρουχισμού του παιδιού σας με τα προσωπικά του στοιχεία, καλό θα ήταν να τα αντικαταστήσετε με ένα αναγνωριστικό ξεχωριστό σύμβολο, όπως μια καρδιά, ένα αστέρι, ένα ήλιο ή ένα καραβάκι, ενημερώνοντας φυσικά στην δασκάλα γι? αυτό. Με αυτόν τον τρόπο θα μπορέσετε να δώσετε σήμα αναγνώρισης στα πράγματα που ανήκουν στο παιδί σας χωρίς να παραθέτετε προσωπικές πληροφορίες.

Μαμά που είσαι;
Να χαθεί το χεράκι του από το δικό σας; Αυτό κι αν είναι ο χειρότερος εφιάλτης κάθε γονιού. Υπάρχει όμως κι εδώ δικλείδα ασφαλείας σε περίπτωση που το παιδί σας ξαφνικά χαθεί από το οπτικό σας πεδίο (στο εμπορικό κέντρο, πάρκο ή παραλία, κλπ). Εντυπώστε στο μυαλουδάκι του μικρά εύκολα βηματάκια που μπορεί να θυμάται, σε περίπτωση που απομακρυνθεί από εσάς:

? Να σταματήσει. Μόλις το παιδί συνειδητοποιήσει ότι έχει χαθεί, πρέπει να σταματήσει να κινείται. Πείτε του ότι θα τον ψάχνετε στο τελευταίο σημείο που είσαστε μαζί και ότι αν εκείνο περιπλανιέται στο χώρο θα είναι πιο δύσκολο να βρει ο ένας τον άλλο.
? Να κοιτάζει γύρω του. Θα πρέπει να ερευνήσει τον χώρο και να προσπαθήσει να εντοπίσει εσάς ή κάποιον άλλο ενήλικα εμπιστοσύνης, όπως μια μητέρα με παιδιά
? Να έχει «ανοιχτά» τα αυτάκια του. Διαβεβαιώστε το παιδί σας ότι θα φωνάζετε το όνομά του και θα πρέπει να έχει το νου του για να ακούσει. Πείτε του επίσης ότι πιθανότατα θα υπάρχει ένας θάλαμος ανακοινώσεων όπου θα βρίσκεστε για να τον αναζητήσετε.
? Να παραμείνει ήρεμο. Δώστε του να καταλάβει ότι μένοντας ήρεμο θα το βοηθήσει να ανταπεξέλθει στην δύσκολη αυτή κατάσταση μέχρι να το βρείτε εσείς. Τα παιδιά που δίνουν προσοχή και φαίνονται επικεντρωμένα στον εαυτό τους, είναι λιγότερο ελκυστικοί στόχοι για τους ανθρώπους με πρόθεση να τα εκμεταλλευτούν
? Να μάθει να λέει «όχι». Οι «ύποπτοι άγνωστοι» ψάχνουν να βρουν παιδιά που είναι ντροπαλά και φοβούνται στο να αντισταθούν σε κάποιον μεγαλύτερο. Μάθετε στο παιδί να φεύγει από μια κατάσταση που το κάνει να νιώθει άβολα και να φωνάζει δυνατά ώστε να τραβήξει την προσοχή των γύρω του. Ποτέ να μην μπαίνει σε αυτοκίνητα ή να κρατάει μυστικά που κάποιος μεγάλος του είπε. Είναι σημαντικό να σας πει αμέσως εάν κάτι από τα παραπάνω συμβεί.

Εσείς: Βεβαιωθείτε ότι πάντα έχετε στη τσάντα σας πρόσφατες κοντινές φωτογραφίες που παιδιού σας. Μπορεί να σας φανούν απαραίτητες και χρήσιμες σε περίπτωση που χαθεί σε κάποιο εμπορικό κέντρο ή πάρκο.

Aσφαλές σερφ στο Διαδίκτυο
Ο αχανής κόσμος του διαδικτύου μπορεί να κρύβει επικίνδυνες διαδρομές για άπειρους χρήστες και ιδιαίτερα όταν πρόκειται για παιδιά. Εφαρμόστε μαζί με τον μικρό διαδικτυακό σας εξερευνητή μερικές ουσιαστικές πρακτικές για ασφαλή και ακίνδυνα ταξίδια στο ίντερνετ

? Πάντα να κάθεστε μαζί με το παιδί σας όταν μπαίνει στο διαδίκτυο από τον υπολογιστή του. -Ορίσετε ιστοσελίδες που το παιδί σας επιτρέπεται να επισκεφθεί και εγκαταστήστε λογισμικό φίλτρο που θα σας δίνει τη δυνατότητα να εντοπίσετε τις ιστοσελίδες στις οποίες το παιδί σας επισκέπτεται.
? Σκεφθείτε το ενδεχόμενο να έχετε μία και μόνη ηλεκτρονική διεύθυνση (e-mail) για όλη την οικογένεια, προκειμένου να μπορείτε να «μπλοκάρετε» ακατάλληλα μηνύματα που μπορεί να αποστέλλονται στο παιδί σας.
? Μάθετε το παιδί σας να δίνει την ηλεκτρονική διεύθυνσή του ή να στέλνει φωτογραφίες μόνο σε άτομα που γνωρίζει και να μην δίνει το όνομα, το τηλέφωνο ή τη διεύθυνση του σπιτιού σας, ενώ βρίσκεται on-line.
? Σιγουρευτείτε ότι όλα τα άτομα στην λίστα των άμεσων μηνυμάτων του τα έχει γνωρίσει σε προσωπικό επίπεδο. Ρωτήστε το για τα άτομα που συνομιλεί μαζί τους στο Διαδίκτυο με τον ίδιο τρόπο που θα το ρωτούσατε για τους συμμαθητές του στο σχολείο.
? Ενθαρρύνετε το παιδί σας να σας ενημερώσει σε περίπτωση που λάβει μηνύματα ή δει κάτι στο διαδίκτυο που το αναστατώσει ή το κάνει να νιώσει άβολα ή αμήχανα.

Αυτός ο κύριος είναι ο νέος μου «φίλος»
Όσο τρομακτικό κι αν είναι, η παιδεραστία προσλαμβάνει τα τελευταία χρόνια ανησυχητικές διαστάσεις και στην χώρα μας. Ο ρόλος του γονιού ως άγγελος φύλακας πρέπει να ενισχυθεί ακόμα περισσότερο, σε κάθε στιγμή της ζωής του παιδιού, καθώς σύμφωνα με διεθνή στοιχεία, περίπου 1 εκατομμύριο παιδιά σε ολόκληρο τον κόσμο πέφτουν καθημερινά θύματα παιδεραστίας. Γι? αυτό το λόγο θα πρέπει να είσαστε σε συνεχή επαγρύπνηση:

? Γνωρίζετε το πρόγραμμα των παιδιών σας.
? Γνωρίζετε τους φίλους και γενικά τους ανθρώπους που συναναστρέφονται.
? Παρατηρείτε τα παιδιά σας και να σας προβληματίζει οποιαδήποτε αλλαγή στη συμπεριφορά τους.
? Πείτε στα παιδιά ότι το σώμα τους είναι δικό τους και ότι ειδικά μέρη του σώματός του δεν έχει δικαίωμα κανένας να το αγγίζει, ούτε καν η μαμά ή ο μπαμπάς.
? Εξηγήσετε στα παιδιά ότι και να του τύχει μια περίεργη κατάσταση, εκείνο ποτέ δε φταίει.
? Πείτε στα παιδιά ότι δεν υπάρχουν μυστικά που δεν τα ξέρει η μαμά και ο μπαμπάς και δεν υπάρχει κανένα μυστικό που να τα κάνει να ντρέπονται, να φοβούνται και να μην μπορούν να κοιμηθούν τα βράδια

6 βασικοί κανόνες ασφαλείας
Η ειλικρινής συζήτηση και ο συνεχής διάλογος με το παιδί είναι οι καλύτεροι σύμμαχοι για την ασφάλειά του. Μιλήστε του ανοιχτά και χωρίς φόβο για κάθε δική σας και δική του ανησυχία, τονίζοντάς του πάντα η μεταξύ σας απόλυτη εμπιστοσύνη και η δική του υπευθυνότητα μπορεί να σώσει την ίδια του τη ζωή.

? Πρώτα να σας ρωτάει: Το παιδί σας θα πρέπει πάντα να σας ρωτάει πριν από κάθε του έξοδο, πριν αποδεχτεί κάποιο δώρο, ή πριν μπει στο αυτοκίνητο κάποιου.
? Να συνοδεύεται τουλάχιστον από έναν φίλο. Πάντα να βεβαιώνεστε ότι έχει ένα φίλο μαζί του όταν παίζει στο πάρκο, την παιδική χαρά ή στο δρόμο από και προς το σχολείο -δεν θα πρέπει να πηγαίνει πουθενά χωρίς να συνοδεύεται.
? Είναι το σώμα μου. Μάθετε στο παιδί σας ότι πρέπει να λέει όχι όταν κάποιος προσπαθεί να το αγγίξει, να το τρομάξει, να το κάνει να νιώσει άβολα ή σε σύγχυση. Θα πρέπει να τρέξει μακριά όσο πιο γρήγορα μπορεί.
? Ποτέ να μην μπαίνει σε αυτοκίνητα ή να κρατάει μυστικά που κάποιος μεγάλος του είπε. Είναι σημαντικό να σας πει αμέσως εάν κάτι από τα παραπάνω συμβεί.
? Να μιλήσει σε έναν ενήλικα εμπιστοσύνης. Εάν υπάρχει κάτι που το ενοχλεί ή το προβληματίζει, θα πρέπει να μιλήσει μαζί σας ή σε κάποιον άλλο ενήλικα που γνωρίζει, το συντομότερο δυνατόν. Εξηγήστε του ότι αυτό που θέλετε είναι να είναι ασφαλής και ότι θα είστε πάντα εκεί όταν σας χρειάζεται.
? Μην είστε απολύτως σίγουροι ότι το παιδί σας ξέρει πώς να αντιδράσει. Ένα σχετικό πείραμα στην Αμερική έδειξε πως ενώ οι γονείς ήταν σίγουροι πως το παιδί τους δεν θα μιλήσει σε ξένους ή πως δεν θα φύγει από το πάρκο με κάποιον που δε γνωρίζει, προς μεγάλο τους έκπληξη έγινε ακριβώς το αντίθετο. Γι? αυτό φροντίστε να επαναλαμβάνετε συχνά τι πρέπει να γνωρίζουν κι ας νιώθετε ότι γίνεστε κουραστικοί.

Μέθοδοι που χρησιμοποιούνται για να ξεγελάσουν τα παιδιά
Δώστε παραδείγματα στα παιδιά σας για τις πιο συνήθεις μεθόδους ?τρικ που χρησιμοποιούνται από επιτήδειους για να προσελκύσουν την παιδική προσοχή και στην συνέχεια να επιτύχουν την αποπλάνησή τους.

? Ζητούν βοήθεια: Μπορείς να με βοηθήσεις να βρω το σκυλάκι μου;
? Χρησιμοποιούν εξουσία: Μοιάζεις με το αγόρι που έσπασε το παράθυρο. Έλα, πάμε να μιλήσουμε στους γονείς σου.
? Προσφέρουν δώρα: Πηγαίνω να αγοράσω γλυκά. Θέλεις να σου δώσω;
? Τρομοκρατούν: η μαμά σου χτύπησε και μου ζήτησε να έρθω να σε πάρω για να πάμε μαζί να την βοηθήσουμε.

Με την συνεργασία του κ. Στέφανου Αλεβίζου (ψυχολόγος του Οργανισμού «Το Χαμόγελο του Παιδιού»)

Διαβάστε περισσότερα: Πώς να μάθετε το παιδί σας να προστατεύει τον εαυτό του! – iPaideia.gr

/ Εκπαιδευτικά θέματα

25/01/2016 | Author: Newsroom  – iPaideia.gr

Ποθητού Μαρία, Σύμβουλος Γονέων και Ανάπτυξης Παιδιού

Η αντιμετώπιση των μαθησιακών δυσκολιών θα πρέπει να γίνεται με εξατομικευμένα προγράμματα, προσαρμοσμένα στις ανάγκες και στις ελλείψεις του παιδιού. Όσο μικρότερη είναι η ηλικία του, τόσο καλύτερα θα είναι τα αποτελέσματα που θα έχουμε με τα προγράμματα αποκατάστασης. Επομένως, όσο γρηγορότερα γίνει η διάγνωση, τόσο μεγαλύτερη θα είναι η ωφέλεια για το παιδί. Για την αντιμετώπιση των μαθησιακών δυσκολιών μπορεί να χρειαστεί μια πληθώρα ειδικών, όπως ειδικός παιδαγωγός, ψυχολόγος, λογοθεραπευτής, εργοθεραπευτής, ειδικευμένος εκπαιδευτικός, για να βοηθήσουν το παιδί σε όλους τους τομείς της ανάπτυξής του. Η συνεργασία των γονέων με τους ειδικούς είναι απαραίτητη, καθώς επίσης και η συνεργασία του δασκάλου.

Τι μπορούν να κάνουν οι γονείς και οι εκπαιδευτικοί

  • Ηρεμήστε το παιδί και εξηγήστε του τι ακριβώς συμβαίνει. Μπορεί να χρειαστεί κάποια βοήθεια για να μάθει να διαβάζει, αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι έχει λιγότερες δυνατότητες από τα υπόλοιπα παιδιά. Η δική σας συμπαράσταση θα το βοηθήσει στο να προσπαθήσει.
  • Βοηθήστε το παιδί σας σε εργασίες ή μαθήματα στα οποία δυσκολεύεται. Προσπαθήστε να του δώσετε το χρόνο που χρειάζεται κατανοώντας τους ρυθμούς του και ενθαρρύνοντας τις προσπάθειές του.
  • Ανταμείψτε την πρόοδο του παιδιού σας. Είναι πολύ σημαντικό οι προσπάθειές του να βρίσκουν ανταπόκριση, αλλά και να νιώθει πως εσείς είστε περήφανοι γι? αυτό.
  • Προσφέρετε στο παιδί σας δραστηριότητες που αναδεικνύουν τις ικανότητές του. Κάποιες από αυτές μπορεί να είναι αθλητικές, μουσικές ή άλλες εξωσχολικές δραστηριότητες, στις οποίες το παιδί σας μπορεί ακόμα και να αριστεύσει.
  • Ελέγχετε αν το παιδί έχει ολοκληρώσει τις εργασίες του, χωρίς να κάνετε τα σχολικά μαθήματα και οι υποχρεώσεις να φαίνονται σαν τιμωρία.
  • Προσφέρετε έναν χώρο ήσυχο και οργανωμένο στο παιδί σας, έτσι ώστε να μπορεί να συγκεντρωθεί.
  • Αν το παιδί δυσκολεύεται στην ανάγνωση, στη γραφή, στα μαθηματικά και η βοήθειά σας δεν είναι αρκετή με αποτέλεσμα κι εκείνο αλλά και εσείς να απογοητεύεστε, τότε καλό είναι να ζητήσετε τη βοήθεια κάποιου ειδικού.
  • Αλλάξτε τον τρόπο ανταπόκρισης. Για τους μαθητές που έχουν δυσκολία με την λεπτή κινητικότητα (όπως είναι το γράψιμο), ο τρόπος ανταπόκρισης μπορεί να αλλάξει σε υπογράμμιση, σε άσκηση πολλαπλών επιλογών, ταξινόμηση ή μαρκάρισμα. Οι μαθητές με προβλήματα λεπτής κινητικότητας μπορούν να έχουν περισσότερο χώρο για να γράψουν τις απαντήσεις τους πάνω στα φύλλα εργασίας ή μπορεί να τους επιτραπεί να απαντήσουν πάνω σε ατομικούς πίνακες.
  • Ενθαρρύνετε την χρήση νοητικών χαρτών. Ο νοητικός χάρτης περιλαμβάνει την οργάνωση υλικού με οπτική μορφή.
  • Ενθαρρύνετε την χρήση βιβλίων με εργασίες ή ημερολογίων. Οι μαθητές μπορούν να χρησιμοποιούν ημερολόγια για να καταγράφουν τις προθεσμίες παράδοσης εργασιών, να κάνουν λίστες με τις δραστηριότητες που σχετίζονται με το σχολείο, να καταγράφουν ημερομηνίες διαγωνισμάτων και να προγραμματίζουν χρονοδιαγράμματα για τις εργασίες του σχολείου. Οι μαθητές πρέπει να έχουν φτιάξει ένα ειδικό τμήμα στο βιβλίο εργασιών ή το ημερολόγιο για να καταγράφουν τις εργασίες που τους ανατίθενται για το σπίτι.
  • Μειώστε τον όγκο της αντιγραφής συμπεριλαμβάνοντας πληροφορίες ή δραστηριότητες σε φυλλάδια ή φύλλα εργασίας.
  • Ζητήστε από τους μαθητές να γυρίσουν τα τετράδιά τους τα οποία έχουν γραμμές κάθετα για τα μαθηματικά. Το χαρτί με τις γραμμές μπορεί να γυριστεί κάθετα ώστε να βοηθήσει τους μαθητές να τοποθετήσουν τα νούμερα σε σωστές στήλες ενώ κάνουν υπολογισμούς για μαθηματικά προβλήματα.
  • Χρησιμοποιήστε σύμβολα που να υποδηλώνουν την σημαντικότητα. Αστερίσκοι ή κουκίδες μπορεί να υποδηλώνουν ερωτήσεις ή δραστηριότητες που έχουν μεγάλη βαρύτητα για την αξιολόγηση. Αυτό βοηθάει τους μαθητές να ξοδεύουν τον χρόνο τους σωστά κατά την διάρκεια διαγωνισμάτων ή εργασιών.
  • Φτιάξτε φύλλα εργασίας με ιεραρχίες. Ο δάσκαλος μπορεί να σχεδιάσει φύλλα εργασίας με προβλήματα τοποθετημένα από το ευκολότερο στο δυσκολότερο. Η γρήγορη επιτυχία βοηθά τους μαθητές να αρχίσουν να δουλεύουν.
  • Επιτρέψτε την χρήση εκπαιδευτικών βοηθημάτων. Μπορούν να παρέχονται στους μαθητές λωρίδες με γράμματα και νούμερα για να τους βοηθούν στο να τα γράψουν σωστά. Γραμμές αριθμών, μετρητές και κομπιουτεράκια βοηθούν τους μαθητές να κάνουν υπολογισμούς μόλις κατανοήσουν τις μαθηματικές πράξεις.
  • Μπορεί να χρησιμοποιηθεί η μεσολάβηση των συνομηλίκων με σκοπό τη μάθηση. Ο δάσκαλος μπορεί να φτιάχνει ζευγάρια με μαθητές διαφορετικών ικανοτήτων για να κάνουν επανάληψη τις σημειώσεις τους, να μελετήσουν για ένα διαγώνισμα, να διαβάσουν μεγαλόφωνα ο ένας στον άλλο, να γράψουν ιστορίες ή να διεξάγουν πειράματα στο εργαστήριο. Επίσης, το ένα μέλος του ζευγαριού μπορεί να διαβάσει ένα μαθηματικό πρόβλημα για να το λύσει ο μαθητής που μπορεί να έχει προβλήματα με την ανάγνωση.
  • Χρησιμοποιήστε ευέλικτες ώρες εργασίας. Στους μαθητές που δουλεύουν αργά μπορεί να δίνεται επιπλέον χρόνος για να ολοκληρώσουν τις γραπτές εργασίες τους.
/ Εκπαιδευτικά θέματα

08/02/2016 | iPaideia.gr

Του εργοθεραπευτή Βαγγέλη Παγίδα


Εργοθεραπεία είναι η τέχνη και η επιστήμη που βοηθά τους ανθρώπους να διεκπεραιώνουν τις καθημερινές τους δραστηριότητες που είναι σημαντικές σε αυτούς, ανεξάρτητα από την πάθηση ή την αναπηρία ή μειονεξία που πιθανά να αντιμετωπίζουν (ΑΟΤΑ 1994).
Πιο συγκεκριμένα η παιδιατρική εργοθεραπεία ασχολείται με την λειτουργικότητα και την ικανότητα του παιδιού να αλληλεπιδρά στο σχολείο, στο σπίτι ή στην καθημερινότητα.

Πως καταλαβαίνουμε πότε ένα παιδί χρειάζεται εργοθεραπεία;

-Δυσκολεύεται να αυτοεξυπηρετηθεί (ένδυση, απόδυση, σίτιση, τουαλέτα, κουμπιά, κορδόνια)

-Δυσκολεύεται να υπολογίσει καλά τη θέση του σώματος του σε σχέση με τον χώρο, είναι αδέξιο, πέφτει συχνά
-Δυσκολεύεται να κόψει με ψαλίδι, να κάνει παζλ, να ζωγραφίσει
-Ο γραφικός του χαρακτήρας είναι άσχημος
-Είναι υπερκινητικό
-Δυσκολεύεται να πάρει μέρος σε ομαδικά παιχνίδια και παιχνίδια με κανόνες
-Δεν μπορεί να συγκεντρωθεί
-Δυσκολεύεται να χειριστεί μικρά αντικείμενα


Πώς παρεμβαίνει ο εργοθεραπευτής;

Πρώτο βήμα της παρέμβασης είναι η αξιολόγηση. Κατά την διάρκεια της αξιολόγησης παρατηρείται που δυσκολεύεται και υστερεί το παιδί σύμφωνα με φυσιολογική ανάπτυξη και μετά καθορίζονται οι μακροπρόθεσμοι στόχοι.

Οι τομείς που παρεμβαίνει ο εργοθεραπευτής είναι:

-αδρή κινητικότητα (ισορροπία, τρέξιμο, συντονισμός άκρων)

-λεπτή κινητικότητα (σύλληψη μολυβιού, χειρισμός μικρών αντικειμένων, σχεδιασμό κίνησης δαχτύλων)

-γνωστικός τομέας (συγκέντρωση προσοχή, χωροχρονικός προσανατολισμός, μνήμη, οργάνωση)

-αισθητηριακός τομέας (ακουστική, αιθουσαίο ιδιοδεκτικό, οπτικό, ακουστικό σύστημα)

-κοινωνικές δεξιότητες (βλεμματική επαφή, ακολουθία κανόνων)

-τομέας αυτοεξυπηρέτησης (ένδυση, απόδυση, σίτιση, προσωπική υγιεινή).

/ Εκπαιδευτικά θέματα

iPaideia.gr 16/01/2016 | Author: Newsroom

Όπως είναι αναμενόμενο, τα παιδιά στις πρώτες τάξεις του δημοτικού αντιμετωπίζουν δυσκολίες συγκέντρωσης και δεν έχουν ανεπτυγμένη την ικανότητα διαβάσματος.

Με καλή οργάνωση και σωστό χειρισμό, μπορούμε να μάθουμε στα παιδιά μας το σωστό τρόπο να διαβάζουν τα μαθήματά τους, κάτι το οποίο αποτελεί το κλειδί της ακαδημαϊκής επιτυχίας.

Οργάνωση

Η σωστή οργάνωση είναι το Α και το Ω όσον αφορά το διάβασμα. Χρήσιμο είναι να υπάρχει ένα τετράδιο ή ένας πίνακας όπου θα αναγράφεται το διάβασμα της επομένης ημέρας και όπου θα μπορούμε, μαζί με το παιδί, να βάζουμε ένα ν δίπλα σε κάθε κομμάτι που ολοκληρώνεται. Επίσης, θα πρέπει τα υλικά του διαβάσματος (τετράδια, μολύβια, γόμες κ.ο.κ.) να είναι καλά οργανωμένα (π.χ. μολύβια ξυσμένα κλπ.), εύχρηστα και διαθέσιμα? ο στόχος είναι να διευκολύνουμε το παιδί όπου μπορούμε στη διαδικασία του διαβάσματος. Επιπλέον, καλό είναι το διάβασμα να γίνεται αμέσως μετά την επιστροφή από το σχολείο, με το κίνητρο ότι «τελειώνουμε το διάβασμα για να μπορούμε να παίξουμε μετά», λαμβάνοντας όμως πάντοτε υπόψη τις ανάγκες του δικού μας παιδιού? κάποια παιδιά ίσως να έχουν ανάγκη π.χ. να παίξουν για ένα τέταρτο ώστε να αποφορτιστούν, προτού ξεκινήσουν το διάβασμα.

Συγκεκριμένος χώρος και χρόνος για διάβασμα

Επιλέγουμε συγκεκριμένο χώρο για το διάβασμα, όπως το δωμάτιο του παιδιού ή το τραπέζι της κουζίνας, εξασφαλίζοντας όσο το δυνατόν λιγότερους περισπασμούς στο χώρο αυτό (τηλεόραση, ραδιόφωνο, άνθρωποι να μπαινοβγαίνουν αλλά και παιχνίδια ή κόμικ που ίσως να αποσπούν την προσοχή του παιδιού).

Ηλικία και ιδιοσυγκρασία

Λαμβάνουμε υπόψη την ηλικία του παιδιού όταν κανονίζουμε το πώς θα γίνεται το διάβασμα- π.χ. ένα παιδάκι του δημοτικού πιθανό είναι να μπορεί να συγκεντρωθεί για μόνον 15 λεπτά τη φορά και μετά να χρειάζεται ένα μικρό διάλειμμα, σε σχέση με ένα μεγαλύτερο σε ηλικία παιδί. Επίσης, γνωρίζοντας τον ιδιαίτερο χαρακτήρα του δικού μας παιδιού, προσπαθούμε να του κάνουμε, με μικρές πινελιές, λίγο πιο ελκυστική τη διαδικασία του διαβάσματος και φροντίζουμε να ζητάμε σε τακτά χρονικά διαστήματα και τη συμβουλή της δασκάλας του για το πώς να το βοηθήσουμε.

Αυτονομία

Στόχος μας θα πρέπει να είναι το διάβασμα να γίνεται όσο το δυνατόν πιο αυτόνομα όσο περνάει ο καιρός, με το γονιό να είναι διαθέσιμος αλλά όχι «από πάνω». Δίνουμε την ευκαιρία στο παιδί να παίρνει αποφάσεις, π.χ. με ποια σειρά θα κάνει τα μαθήματα κλπ. Έτσι νιώθει πιο πολύ έλεγχο πάνω στην κατάσταση και έχει μεγαλύτερο κίνητρο να ασχοληθεί με το διάβασμα.

Ενθάρρυνση, όχι πίεση

Η πίεση όσον αφορά το διάβασμα γεννά αντίθετα αποτελέσματα. Φροντίζουμε πάντα να επαινούμε την προσπάθεια του παιδιού χωρίς να εστιάζουμε τόσο στο αποτέλεσμα? το πρώτο και κυριότερο είναι να αναπτύξει από νωρίς σωστές τακτικές όσον αφορά το διάβασμά του.

iPaideia.gr

/ Εκπαιδευτικά θέματα

12/01/2016

Υπάρχουν σίγουρα φορές που όλοι μας θέλουμε να τεμπελιάσουμε και να μην πάμε το πρωί στη δουλειά. Την ίδια επιθυμία έχουν αρκετές φορές και τα παιδιά μόνο που αυτή αφορά το σχολείο.

Έτσι, γκρινιάζουν και εκλιπαρούν τους γονείς να μείνουν σπίτι για να κάνουν οτιδήποτε αρκεί να γλιτώσουν το βαρετό σχολικό πρόγραμμα. Το ερώτημα όμως είναι, πώς επηρεάζονται τα παιδιά από τις συχνές απουσίες και γιατί θεωρείται σημαντική η τακτική προσέλευση στο σχολείο;

Έρευνες δείχνουν πως οι μαθητές που χάνουν ημέρες, βδομάδες ή και μήνες ενός σχολικού έτους, θα δυσκολευτούν να καλύψουν τα μαθησιακά κενά που θα προκύψουν από τις απουσίες, καθώς επίσης και να φτάσουν το μαθησιακό επίπεδο των συμμαθητών τους. Φανταστείτε, πως οι μαθητές πρώτης δημοτικού που λείπουν μόνο οκτώ ημέρες σε ένα σχολικό τρίμηνο, μέχρι το τέλος του δημοτικού σχολείου θα έχουν χάσει μια χρονιά σχολικής εκπαίδευσης. Ερευνητές τονίζουν πως αν το παιδί δεν παρακολουθεί σε τακτική βάση το σχολικό πρόγραμμα και ιδιαίτερα τα πρώτα χρόνια του σχολείου, θα υπολείπεται στην εκμάθηση βασικών δεξιοτήτων με αποτέλεσμα να υπάρχει αυξημένη πιθανότητα να αναπτύξει μαθησιακά προβλήματα στα επόμενα χρόνια. Για τους μαθητές μεγαλύτερων τάξεων οι παρατεταμένες απουσίες μπορεί να δυσκολέψουν την αποφοίτηση από το λύκειο. Επίσης, έχει βρεθεί πως εκτός από το μαθησιακό κομμάτι που επηρεάζεται αρνητικά, αρνητικά επηρεάζεται και η συμπεριφορά των παιδιών από τη μη τακτική παρακολούθηση του σχολικού προγράμματος έχοντας περισσότερες πιθανότητες να εμφανίσουν αντικοινωνική και παραβατική συμπεριφορά.

  Τα πλεονεκτήματα της καθημερινής παρακολούθησης: Όταν οι γονείς δείχνουν στα παιδιά πόσο σημαντική είναι η καθημερινή προσέλευση στο σχολείο και δεσμεύονται σε αυτήν, στέλνουν το μήνυμα ότι η εκπαίδευση αποτελεί προτεραιότητα για την οικογένεια και η καθημερινή παρακολούθηση του σχολείου αποτελεί κρίσιμο κομμάτι της σχολικής επιτυχίας. Επίσης, βοηθούν τα παιδιά να καταλάβουν πόσο σημαντικό είναι να αναλαμβάνουν τους ευθύνες τους και σε αυτές συμπεριλαμβάνεται η παρουσία στο σχολείο. Για να έχουν τα παιδιά καλές επιδόσεις στο σχολείο, είναι πολύ βασικό να μη χάνουν μαθήματα και διδακτικές ώρες. Έρευνες έχουν δείξει πως η παρουσία στο σχολείο είναι ο μεγαλύτερος παράγοντας που επηρεάζει τη σχολική επιτυχία, όπως επίσης η τακτική προσέλευση είναι και αυτή που βοηθά τα παιδιά να επιτύχουν γενικότερα αργότερα στη ζωή τους. Η καθημερινή παρακολούθηση του σχολικού προγράμματος καθιστά ευκολότερη τη μάθηση των παιδιών και τα βοηθά να δημιουργήσουν και να διατηρήσουν φιλίες με άλλα παιδιά. Ταυτόχρονα, τα παιδιά με την παρουσία τους στο σχολείο συμμετέχουν στη σχολική κοινότητα, μαθαίνουν πολύτιμες κοινωνικές δεξιότητες καθώς και αναπτύσσουν μια ευρύτερη άποψη για τον κόσμο. Δεν είναι όμως μόνο η καθημερινή παρουσία στο σχολείο εξαιρετικά σημαντική. Είναι εξίσου σημαντική και η έγκαιρη άφιξη στο σχολείο και στην τάξη. Όταν τα παιδιά φτάνουν στο σχολείο στην ώρα τους εξασφαλίζεται η παρακολούθηση του προγράμματος κατά τις πρωινές ώρες οι οποίες εμπεριέχουν σημαντικές μαθησιακές δραστηριότητες καθώς τα παιδιά βρίσκονται σε μεγαλύτερη εγρήγορση. Επίσης, τα παιδιά μαθαίνουν τη σημασία της έγκαιρης προσέλευσης και έτσι αποκτούν συνήθειες που θα τα βοηθήσουν να είναι συνεπείς και σε άλλες συνθήκες όχι μόνο τώρα, αλλά και αργότερα στη ζωή τους. Τέλος, η έγκαιρη προσέλευση δίνει τη δυνατότητα στα παιδιά να περνούν χρόνο για να χαιρετήσουν τους φίλους τους πριν μπουν στην τάξη, κάτι που μειώνει την πιθανότητα ενοχλητικής και ζωηρής συμπεριφοράς μέσα στην τάξη.

  Τι μπορούν να κάνουν οι γονείς; Οι γονείς είναι σημαντικό να ενθαρρύνουν την καθημερινή παρακολούθηση των παιδιών στο σχολείο τονίζοντας και εξηγώντας τη σημασία της στα παιδιά. Οι γονείς δε θα πρέπει να υποκύπτουν στις πιέσεις των παιδιών να μην πάνε σχολείο όταν έχουν γενέθλια, ή για να πάνε για ψώνια, για κούρεμα, για δευτερεύοντα οικογενειακά συμβάντα ή για να μην ξυπνήσουν. Αν δεν υπάρχει σοβαρός λόγος, θα πρέπει να δείξουν στα παιδιά πως η τακτική και με συνέπεια προσέλευση στο σχολείο είναι σημαντική. Για να διευκολύνουν τα παιδιά προς αυτή την κατεύθυνση, είναι σημαντικό να καθιερώσουν μια ορισμένη ώρα για να σηκώνεται το παιδί από το κρεβάτι όπως επίσης και μια ορισμένη ώρα για να πηγαίνει για ύπνο. Η παρακολούθηση της τηλεόρασης θα πρέπει να ελέγχεται ή να απαγορεύεται τις βραδινές ώρες καθώς και τις πρωινές όταν ετοιμάζεται το παιδί για το σχολείο. Τα ρούχα που θα φορέσει και η σχολική τσάντα μπορούν να είναι έτοιμα από το προηγούμενο βράδυ. Γενικότερα, η καθιέρωση ρουτίνας είναι σημαντική και ιδιαίτερα βοηθητική για να προσαρμοστεί το παιδί στο σχολικό ωράριο. Αν το παιδί χρειαστεί να απουσιάσει από το σχολείο, είναι σημαντικό να ενημερώσουν οι γονείς το σχολείο και να εξηγήσουν τον λόγο για την απουσία του. Με αυτό τον τρόπο τα παιδιά αντιλαμβάνονται πως όλες οι απουσίες πρέπει να αιτιολογούνται και παράλληλα εξασφαλίζεται η καλή επικοινωνία μεταξύ σπιτιού και σχολείου. Όταν οι γονείς δείχνουν στα παιδιά πως το σχολείο είναι προτεραιότητα, τα βοηθούν να βρεθούν ένα βήμα πιο κοντά στη σχολική επιτυχία και καλλιεργούν την υπευθυνότητα. Αυτό που πρέπει να θυμούνται επομένως οι γονείς είναι πως κάθε μέρα μετράει!

Διαβάστε περισσότερα: Πώς επηρεάζονται τα παιδιά από τις σχολικές απουσίες; – iPaideia.gr

/ Εκπαιδευτικά θέματα

   Του  Γιάννη Σιούλα

          
«Όποιο σχολικό βιβλίο μαθηματικών του δημοτικού να ξεφυλλίσω, με πληγώνει!»  

                                                                      Ανώνυμος  Κινέζος  μαθηματικός

Το βιβλίο μαθηματικών της Στ΄, κατά γενική ομολογία, έχει τις λιγότερες αδυναμίες.  Βέβαια, δεν έχει και κάτι το ξεχωριστό ούτε λείπουν και τα λάθη!

Στο τετράδιο εργασιών, τεύχος δ΄, κεφάλαιο 63ο, «Βρίσκω το εμβαδόν τριγώνου», υπάρχει η δραστηριότητα: «Το τρίγωνο των Βερμούδων», όπου δίνονται και οι εξής πληροφορίες: Οι πλευρές αυτού του τριγώνου έχουν μήκος 1000 ναυτικά μίλια καθεμία και το ύψος του είναι 866 μίλια (1ν. μίλι =1809 μέτρα).”

Στα βιβλία μαθηματικών του Δημοτικού η πιο συνηθισμένη λέξη είναι το περίπου, ίσως γιατί είναι βιβλία μαθηματικών, περίπου!

Εδώ, που η σωστή έκφραση είναι: μήκος 1000 ν.μ. περίπου και το ύψος 866 ν.μ. περίπου η λέξη «περίπου» απουσιάζει. Επίσης πού βρήκε η συγγραφική ομάδα ότι το ναυτικό μίλι (ν.μ.) είναι 1809 μέτρα;

Aς δούμε τι γράφει το Εγκυκλοπαιδικόν Λεξικόν του Ελευθερουδάκη.              

Μίλιον: Μονάς μήκους δια μεγάλας αποστάσεις επί της ξηράς ή επί της θαλάσσης. Δια τας γηίνας αποστάσεις μεταχειρίζονται οι Άγγλοι το μίλιον, ήτοι 1609,34 μέτρα. Το αυτό μεταχειρίζονται και εις τας Η.Π.Α. Δια τας θαλασσίας αποστάσεις τα ακόλουθα κράτη: Γαλλία, Ελλάς, κ.ά. μεταχειρίζονται το ν.μ., το επίσημον  μήκος του οποίου είνε (δεν είναι λάθος, με ?ε  το έγραφαν παλιά) 1852 μ. Τα κράτη Αγγλία, Αργεντινή, Καναδάς, κ.ά. μεταχειρίζονται το  ναυτικόν μίλιον με μήκος 1855 μ.

Η αρχή του μιλίου ανάγεται στο ρωμαϊκόν μίλιον [υποκ. του λατ. mil(l)ia «χίλιοι» (φρ.milia passum «μια χιλιάδα βημάτων)]

Πώς όμως προκύπτει το 1852 μ. (Γαλλία) ή το 1855 μ. (Μ. Βρετανία);

Στη Γαλλία υπολογίζουν το μήκος του γήινου μεσημβρινού σε πλάτος 45ο (προφανώς ο μεσημβρινός που διέρχεται από το Παρίσι) με ακτίνα 6370 χμ. =6.370.000 μέτρα.

Μήκος μεσημβρινού=2πρ=2Χ3,14Χ6.370.000=40.003.600 μέτρα

Αν αυτό το διαιρέσουμε με το 360 σε 1αντιστοιχούν: 111.121, 111?μ. Το ένα εξηκοστό αυτού είναι: 111.121.111?μ.:60=1852,01μ. δηλ. 1852 μέτρα.

Η Αγγλία που πάντα θεωρούσε ότι είναι ανώτερη χώρα και κοσμοκράτειρα, έκανε τους υπολογισμούς  με βάση το μεσημβρινό του Γκρήνουιτς δηλ. Μέση ακτίνα=6.380 χμ.  που δίνει? 1855μ.

Μήπως το 1ν.μ.=1809μ. της συγγραφικής ομάδας είναι το ελληνικό ναυτικό μίλι ή μήπως πρόκειται για τυπογραφικό λάθος;

Στην αγορά κυκλοφορεί βοηθητικό μαθηματικών της Στ΄ και θαυμάστε:

Συγγραφείς  σχολικού  βιβλίου            Συγγραφείς  βοηθήματος

?Ολγα Κασσώτη  ????????????     Ό. Κασσώτη

Πέτρος Κλιάπης?????????????    Π. Κλιάπης

Θωμάς Οικονόμου????????????   Ανδρ. Οικονόμου

                         ?????????????????   Π. Οικονόμου

Μια άσχετη, είμαι βέβαιος, λεπτομέρεια:

Στην αρχή του σχολικού βιβλίου: Αναπληρωτής Επιστημονικός Υπεύθυνος Έργου: Γεώργιος Οικονόμου, Μόν. Πάρεδρος του Π.Ι.

Πώς λύνει, λοιπόν, η συγγραφική ομάδα στο βοηθητικό(!) την εν λόγω δραστηριότητα;

Μετατρέπει τα 1000 ν.μ. σε μέτρα:  1000 Χ1809=1.809.000 μέτρα  κ.λ.π.

Λύνει δηλαδή η συγγραφική ομάδα τη δραστηριότητα, χρησιμοποιώντας τη λαθεμένη σχέση1ν.μ.=1809μ. αποδεικνύοντας γεωμετρικά ότι:

Δεν πρόκειται για τυπογραφικό λάθος!…

Για να γράψεις βιβλίο μαθηματικών, χρειάζεσαι «μπάρμπα στην Κορώνη» και ?ολίγα  μαθηματικά!

/ Εκπαιδευτικά θέματα